Advent
wat verwacht ik eigenlijk
anders dan
wat ik al die jaren al herdacht
de komst van
het Licht der wereld
een ontloken roos
een stal
een kribbe
een baby Jezus
een os
een ezel
een verhaal
al eeuwen oud
van uitsluiting
geen plaats in herberg
want het is hier al zo druk
en vol is vol
en ja jij hebt duidelijk geen geluk
geen bed meer vrij
een enkele slaapplaats nog
die is voor mij
zo gaat dat in een post humane wereld
de mens als maat der dingen
hoort amper engelen nog zingen
we geloven enkel in onszelf
en verklaarden God voor dood
we zijn inmiddels ziende blind
en horend doof
zo gaat dat met een volk
dat valt van zijn geloof.
Advent, ach ja advent
tijd van verwachten
tijd van hopen
zou eigenlijk moeten worden
een tijd van volgen
achter een volwassen Jezus aan
omdat Hij tot aan zijn aardse einde toe
niet boog voor leugentjes om bestwil
niet marchandeerde met de wet
de keizer gaf wat des keizers was
gehoorzaam aan Zijn vader bleef.
En toch daar hangend aan dat hout
zo zielsverlaten en alleen
het uitriep met zijn laatste krachten
Mijn God Mijn God waarom hebt Gij mij verlaten
en niemand hielp hem geen liefste lief, geen vriend, niet een.
No comments:
Post a Comment