Hij ziet voorbij mijn buitenkant

ik weet niet waar ik zal beginnen

Want ik  ben ziende blind

verklaar eenvoudig op  het oog

de ander niet Zijn kind

ik zie een ding om te bezitten

te vormen naar mijn beeld

 plastic zielen zo ontheemd

wij zien alleen de buitenkant

zijn van elkaar vervreemdt

We nemen vaak de ander

te makkelijk de maat

wij zien enkel  buitenkant

herkennen niet het kwaad

dat schuilgaat in onszelf

en wegneemt alle zicht

op kwetsbaarheid en pijn

op ruimte en het  Licht

de ander als ontmoeting

verdwijnt en wordt een ding

om naar te lonken

mee te pronken

als een verovering

terwijl het gaat om overgave

aan de ander en aan God

we zien alleen de buitenkant

de binnenkant ziet God

en als ik dan naar binnen kijk

de kerkers van mijn ziel

en zijn Geest verlicht mijn nacht

dan  zie ik dat ik kniel

ik zie een kruis ik zie een hamer

ik zie  spijkers in het hout

ik zie twee gebroken ogen

die mij zeggen:  Wees het zout!.

Hij ziet voorbij mijn  buitenkant

Hij ziet mij van binnen

om wat ik ben en heb gedaan

Ik sterf ter plekke hier van schaamte

maar Hij roept mij bij naam.