Blijkt geen makkelijke zaak
Ik ruik naast het stro en mest van os en ezel,
De penetrante geur van mijn eigen ijdelheid.
Ik was mijn weg behoorlijk kwijt.
Wat dreef mij hier naar toe?
Waarom ben ik kerk en kansel zo verschrikkelijk moe?
Maar kan me heerlijk laven in de lichtkring van dit tafereel?
Aan het eerder roepen van mijn naam geef ik geen gehoor,
maar loop eenzaam en alleen.
raap een steen, zoek tevergeefs
Naar een plek om neer te leggen zoals men wel op graven doet.
Ik zoek naar woorden om iets moois te zeggen
Kan me enkel nog maar schamen voor
hoe ik mijn weg heb afgelegd.
Hoe, vraag ik Hoe?
Hoe kom ik na zoveel jaren zwerven door dit leven
In een stal in bethlehem terecht?
Is dit mijn koning?
Is dit de schepper van het al?
Is dit de morgenster die stralen zal wanneer de hemelen zich opensplijten
Aan het einde van de tijd?
Ondertussen sta ik weer buiten
En begin te huilen naar de maan en weet
wanneer de nacht ten einde raakt
Het licht het duister overwint
Ik nooit meer dezelfde zijn zal
Waarlijk ik ben iets nieuws onder de Zon
Ik ben herboren in dit kind.
No comments:
Post a Comment