Vandaag was ik getuige van een wonder
de zon is over mij weer opgegaan
en ook ik ben weer eens na een sterrenloze nacht
bij de eerste stralen uit mijn schijndood opgestaan
maar ach die zinderende zon die warmte
we kunnen echt niet zonder
bij haar gouden licht verbleekt de volle maan
het baken van de nacht dat leent haar licht
straalt van zichzelf niets uit kan immers zelf niet schijnen
zou zonder assistentie van de zon
gezichtloos in ‘t heelal verdwijnen
onzichtbaar aan de hemel blijven staan
natuurlijk kunnen wij het allemaal verklaren
de aarde draait haar rondjes om de zon
en op haar beurt de maan rondom de aarde
Water uit de zee verdampt en stijgt ten hemel
en valt daarna als regendruppels neer
wolken schuiven langs elkaar en worden zo geladen
zo haalt de schepping adem
soms zie je bliksem en daarna rolt de donder
natuurlijk kunnen wij het wel verklaren
maar het is en blijft toch altijd weer een wonder
No comments:
Post a Comment