IK ,JOHANNES.

Ik, Johannes,  ben vandaag
dan eindelijk  gestorven
zomaar uit mezelf
Ik was immers al zo oud
Ik heb  het vuur dat in me brandde
Aan mijn maker teruggegeven
Nu is dan mijn lichaam koud

Geen straf of marteling
Heb ik  bij leven  hoeven zien
Of toch een keer  zo  lang geleden
Toen ik stond daar bij dat kruis
Naast een diep bedroefde moeder
Die haar kind zag lijden,
stervend, bovendien

Ik, Johannes,   weet  als geen ander
Wanneer Hij roept dan moet je komen
Hij is sterker dan mijn wil
Hij is de spreker in mijn dromen

Toen wij als vrienden samen kwamen
Met z'n twaalven bij elkaar
Brak Hij mijn brood, brak hij mij open
En later bij de vissersboot
Heb ik hem op  het meer zien lopen

Ik weet nog dat ik bij het water stond
Mijn netten had ik al  gespoeld
Toen kwam hij langs en riep mijn naam

Laat alles liggen volg mij na
En sinds die tijd is hij bepalend
Voor de woorden die ik spreek
De dingen die ik laat
De dromen die ik droom
De wegen die ik ga
De keuzes die ik maak


een ding zal ik nooit vergeten
Hoe hij naar de hemel ging
Als op een wolk, zo recht naar boven
Zo wit als sneeuw zo zonder zonden
Zo onberispelijk rein
zo onnavolgbaar voor zijn vrienden
Ja het was goed om in dit leven
Bevriend met hem te zijn

En vandaag ben  ik, Johannes
Gewoon van ouderdom gestorven
Ik heb mijn leven afgelegd
Ik laat dit lichaam achter
Mijn geest beveel ik Gode aan
En geloof dat Hij daar in de Hemel
Ook weer op het strand  zal staan

want ik, Johannes,
weet  als geen ander
Hij is de spreker in mijn dromen
Hij is sterker dan de dood
Wanneer Hij roept dan moet je komen

Zomer 2012