Kijk dan nog eens naar de lucht
De bloemen in het veld
De wolken zon en maan
De sterren en planeten
Die al tijden zijn vergaan
Naar de vissen in de zee
Kijk naar de mensen om je heen
Neem ook woestijnen mee
De wonderen van de tijd
Kijk nog eens goed
Voordat jijzelf
Voor eeuwig in jouw dood verglijd
Want eens komt er een dag of nacht
Waarin alles stopt
Eens komt er een moment dat
Zelfs het eigen hart niet klopt
Dan verruil je tijd voor eeuwigheid
Met een laatste ademtocht
Krijg je eindelijk duidelijkheid
Zal er de hemel zijn of toch de hel
Heb je tevergeefs geloofd?
sta je dan buiten bij de poort
Of blijkt de duivel echt te zijn
En weet je je voorgoed ontspoord
Een demon neemt je bij de hand
En brengt je bij het vuur
Je ziet de tafel waar geen voedsel is
Geen water lest je dorst
De vader van de duisternis
Toont nu zijn ware aard
Achter het masker van je aardse tijd
beloofde hij je vrede
Kwam als een wonderschone minnaar
Uit het oostelijk deel gereden
Hij had jou bloed al in zijn zakken
Jou dood stond toen al in zijn ogen
Jjij Bleef bij leven ziende blind
Hij heeft je nooit gemogen
Hij verleid met mooie woorden
Om uiteindelijk jouw ziel te roven
Terwijl hij er geen recht op heeft
Tot het moment waarop je ervoor koos
Hem als jou afgod met je leven te vereren
Mag je zo maar binnengaan
In dat onvermoedde hemelrijk
Waar een seconde eeuwen zijn
En tijd er niet toe doet
Waar Hij in allen alles is
In liefde jou ontmoet
De kleur en toon is hier heel anders
Dan daar buiten bij de poort
de warmte van zijn liefde straalt
Terwijl Zijn handen zijn doorboord
Een boom des levens naast de bron
En zelfs de boom van goed en kwaad
blijft niet langer door een engel
voor de mens bewaakt
We mogen vrijelijk eten
Omdat alles uit ons aardse zijn
Voor eeuwig is vergeten.
Daar waar God is is geen duisternis
Daar is enkel licht
In Hem zijn wij opnieuw geschapen
Wordt het Woord volmaakt gedicht.
Lunteren 3 december 2012
No comments:
Post a Comment