Wednesday, June 8, 2011

HET PIJNVELD




In het pijnveld van gevoelens
ruik ik altijd weer de angst
durf  mijzelf niet langer
laten gaan
Laat  mijn herinneringen
aan bange tijden staan


In het mijnenveld van liefde
prik ik mij aan elke roos
die schaamteloos in schoonheid sterft
en in haar dood weer nieuwe glans verwerft


In de voortgang van mijn onvolmaakte tijd
leiden vreugdevolle daden
onherroepelijk tot spijt
en vormen zo een waaier 
van nooit geroken geuren.
Die langzaam binnendringen,
ze raken aan de kern
van zoveel herinneringen


In de toekomst kan ik komen
enkel en alleen door dromen
over die volmaakte tijd
van onvermoede woorden
en ontwaar tussen de regels
de contouren van een God die mij bevrijdt


No comments:

Post a Comment