Tuesday, April 12, 2011

FOTO





















Ik zie een foto van de lege kamer
waarin wij zolang hebben geleefd
hier ontdekten wij als kind de wereld
hier beslechtten wij als kind
de allereerste hobbels
en speelden met de diepste ernst
kinderen nog eigen
en verwonderden ons over 
nog onontdekte kleuren
Ik ruik nog het zeil de meubelwas
het water voor het wassen van de ramen
de geur van schoongekookte lakens
aan de waslijn in de tuin 
die door moeder  onaanraakbaar waren  verklaard
op straffe van een streng verheven stem
ach de herinnering,
ik hou van haar,
ik hou van hem
Het huis ontzield sinds hij vertrok
naar ongekende verste verten
waar maar een man van is teruggekeerd
een naam door onze ouders
met eerbied uitgesproken
tot aan hun dood vereerd
Ik geloof in Jezus Christus
Hij is mij tot laatste troost
Woorden van deze strekking 
mompelde mijn vader
in zijn allerlaatste dagen
als teken van zijn onwankelbaar geloof
het vertrouwen op zijn Heer
volkomen ongebroken
maar met geloken ogen
alsof de Heer al voor hem stond
als een teken hoe mijn oude zieke vader
eindelijk de weg terug 
naar vredig sterven vond
ach die herinnering
ik hou van haar, ik hou van hem
ik hou van beiden,
hou van hen.

No comments:

Post a Comment