Monday, January 17, 2011

Open handen



Maakt het mij tot een vreemde als ik zeg dat mijn beste vriend werd geboren in een stal
tussen de beesten?
Mag ik zeggen “vriend” of  doe ik daarmee de heiligheid tekort?
Jesus is mijn vriend? Of is dat “te populair” gesteld?
In deze overdenking kan ik me niet aan de indruk onttrekken dat ik mij in mijn leven meerdere malen te makkelijk en te goedkoop  het verlossingswerk van Jesus heb toegeëigend
Maar al te makkelijk dacht ik dat ik wel even bij Jesus op de koffie kon gaan voor een goed gesprek. De gesprekken waren er wel maar het heilig ontzag ontbrak. Ik was me totaal niet bewust van de juiste verhouding tot God, tot Jesus , tot de Geest.
En wat is dan een “juiste verhouding?”
Ik weet het niet.
Ik sta als een kind met open handen en wacht op wat me wordt gegeven? Dan ben ik er niet ver van af en kom ik een beetje in de richting denk ik.
Ik weet wel , alles is genade.
Alles?
Ja alles is genade.
Het is genade dat ik leef, tot aanzijn ben geroepen door God de Vader.
Dat had Hij echt niet hoeven doen maar Hij heeft mij gewild.

Het is genade dat Hij mij in tijd en ruimte heeft gezet.
Dat had Hij echt niet hoeven doen maar Hij heeft het zo gewild.

Het is genade dat Hij mij in liefde wil aannemen als zijn kind, zijn schepsel.
Dat hoeft Hij niet te doen maar Zijn grenzeloze liefde noopt Hem daartoe.

Het is genade dat Hij mij mijn zonden vergeeft om Christus’ wil.
Dat hoeft Hij niet te doen maar Christus vraagt het Hem om te doen om Zijns Naams wil.

Het is genade dat Hij mij laat leven voor Zijn aangezicht en mij op die positie in tijd en ruimte “handhaaft”. Kennelijk met een bedoeling.Het is aan mij om die bedoeling te leren kennen, te leren ontdekken in mijn leven en dan dit wetende mijn leven uit vrije wil terug te geven als een “ Gode  welgevallig offer” .
Voor zover mijn leven nog “Gode welgevallig” zal kunnen worden.
Zo waar helpe mij God almachtig lijkt mij hier een zeer toepasselijk afsluitende zin.
Gode bevolen,
Jko;-)

No comments:

Post a Comment